ز جام ساقی باقی چو خورده ای تو دلا

که لحظه لحظه برآری ز عربده عللا

مگر ز زهره شنیدی دلا به وقت صبوح

که بزم خاص نهادم صلای عیش صلا

بلا درست بلایش بنوش و در می بار

چه می گریزی آخر گریز توست بلا

پیاله بر کف زاهد ز خلق باکش نیست

میان خلق نشستست در خست خ

زهی پیاله که در چشم سر همی ناید

ز دست ساقی معنی تو هم بنوش هلا